خطبه ۱۸۲

آرى آن دسته از برادرانى كه در جنگ صفین خونشان ريخت، هيچ زيانى نكرده‏ اند، گر چه امروز نيستند تا خوراكشان غم و غصّه، و نوشيدنى آنها خونابه دل باشد. به خدا سوگند، آنها خدا را ملاقات كردند، كه پاداش آنها را داد و پس از دوران ترس، آنها را در سراى امن خود جايگزين فرمود: كجا هستند برادران من كه بر راه حق رفتند، و با حق در گذشتند كجاست عمّار  و كجاست پسر تيهان (مالك بن تيهان انصارى)  و كجاست ذو الشّهادتين  (خزيمة بن ثابت كه پيامبر شهادت او را دو شهادت دانست) و كجايند همانند آنان از برادرانشان كه پيمان جانبازى بستند، و سرهايشان را براى ستمگران فرستادند (پس دست به ريش مبارك گرفت و زمانى طولانى گريست و فرمود) 

دريغا از برادرانم كه قرآن را خواندند، و بر أساس آن قضاوت كردند، در واجبات الهى انديشه كرده و آنها را بر پاداشتند، سنّت‏ هاى الهى را زنده و بدعت‏ها را نابود كردند، دعوت جهاد را پذيرفته و به رهبر خود اطمينان داشته و از او پيروى كردند. (سپس با بانگ بلند فرمود) جهاد جهاد بندگان خدا من امروز لشكر آماده مى ‏كنم، كسى كه مى‏ خواهد به سوى خدا رود همراه ما خارج شود. (بیشتر…)